Verhalen

9 maart 2018

Op 23 februari vond de vijfde editie van Het Museum van de Onschuld plaats in Museum Slager.
Genodigden waren: Chris van Koppen (directeur BKKC), Henri Broeren (directeur WillemTweefabriek), Marie-Antoinette Aarts (bestuurder museum Slager), Sietske van Zanten (curator LAM museum), Joost van Pagee (regisseur/theatermaker), en Geertjan van Rossem (plebaan van de Sint-Jan). De dames van de Boschveldwereldkeuken hebben heerlijk gekookt en geserveerd.
Vorige week heb ik het eerste gemonteerde filmpje/verhaal in de tentoonstelling toegevoegd van Chris van Koppen. Het goede aan monteren is dat ik beter hoor wat er gezegd is. De woorden klinken langer door en ik ben genoodzaakt het verhaal in te korten dus de essentie over te houden.
Chris van Koppen hoorde ik zeggen: “We hebben verhalen nodig; we maken ons eigen verhaal”
We maken ons eigen verhaal zo dat het klopt, ook al klopt het misschien niet voor een ander. Met het vertellen van een verhaal wordt de werkelijkheid al een beetje aangepast aan de woorden die ervoor uitgezocht worden. Maar wat is die werkelijkheid? Wordt deze werkelijkheid zichtbaar op het moment als er woorden of beelden aan gegeven worden, of is deze werkelijkheid pas waar als deze niet benoemd/verdraaid wordt?

 

Wat wij mensen gemeen hebben is dat we verhalen kunnen maken van die werkelijkheid; ze zijn nodig om te kunnen leven, om het leven te ordenen en de gebeurtenissen zin te geven.
Zo ging ik afgelopen weekend naar Rotterdam naar het Verhalenhuis Belvédere. Het was een Syrische middag met een filmvertoning, poëzie, muziek, eten en een lezing door Alexandra van Dongen (conservator van het Boymans van Beuningen en het Wereldmuseum en een eerdere deelnemer aan het Museum van de Onschuld)
Het is een prachtig initiatief waar ruimte is voor verhalen van de ander in een warme sfeer met een gemêleerd publiek vanuit verschillende culturen. Ik zag afgelopen week een debat bij Pauw op tv met Rotterdamse politieke partijen die het veelal misschien goed bedoelen maar zo tegenover elkaar (willen) staan. Het verhalenhuis is wat dat betreft een plek zoals het zou moeten zijn; een plek waar diversiteit aan verhalen en culturen zorgt voor verrijking.

 

Terwijl ik dit schrijf is het filmpje met het verhaal van Sietske van Zanten aan het renderen. Zodra het klaar is voeg ik het toe aan de tentoonstelling bij museum Slager. Een mooi verhaal over kijken zonder oordeel, over de schoonheid van alledaagse ergernissen die je anders naar de werkelijkheid laten kijken. De waarde van de dingen lijken we pas te ervaren als het ze er niet meer zijn. Het zou mooi zijn als dat besef zou helpen de schoonheid van alles dat voorbij gaat te blijven of leren zien.
A.s. zaterdag 10 maart ga ik weer een excursie doen beginnend bij museum Slager, dan naar het stadhuis en afsluitend naar de WillemTweefabriek. Op 24 februari was de eerste excursie. Wat was dat leuk! Ik ben benieuwd wat de dag morgen gaat brengen..