Verhalenproject 14
16 januari 2024
In de Brede Bossche School in Boschveld schoof ik in december aan tafel tijdens de wijktafel; een maaltijd voor slechts 6 euro bereid door de Boschveldwereldkeuken. Door 6 euro meer te geven kan iemand zonder budget ook mee eten. Aan mijn tafel een dame in een rolstoel met haar vriend die in de buurt wonen, haar vriendelijke moeder uit Nuland die zoals ze me later vertelde in het onderwijs had gezeten. Mijn buurvrouw die daarna aanschoof nam me in haar verhalen mee op reis naar Oeganda en Sudan waar ze jaren heeft gewoond en gewerkt. Ze kon moeilijk aarden toen ze weer terug in Nederland kwam. Haar verhalen kon ze niet delen met mensen die nooit in een hut op het Afrikaanse platteland het leven hadden geproefd. Zo’n andere wereld met veerkrachtige mensen die écht arm zijn. Ze realiseerde zich dat we in Nederland teveel hebben. Een groot huis met kamers over, terwijl ze in dat Afrikaanse hutje met een hele familie in 1 ruimte sliep. Ze besloot haar huis te delen met vluchtelingen. En zo ontmoette ze haar Iraanse man.
En dan was ik gisteravond een bijeenkomst in de Grasso over de ontwikkeling van het Innovatiekwartier; een plek in ontwikkeling. Er werden wensen opgehaald. Wat zouden de mensen in de buurt graag willen zien. Twee werelden in twee dagen die samenkomen in het verhalenproject waar ik mee bezig ben. Want wat is het belangrijk de verhalen die we te delen hebben, te luisteren, samen te eten, nieuwsgierig zijn naar dat wat anders is.
